POCZĄTKI
Powojenne
zalążki drużyny piłkarskiej w Czerminie sięgają roku 1946, kiedy to młodzież tutejszej
gminy zaczęła rozgrywać mecze z drużynami sąsiednich wsi. Były to tylko
spotkania towarzyskie drużyn niezrzeszonych. Taki stan rzeczy utrzymywał się do
1958 roku. W tym roku młodzież z Czermina postanowiła założyć Ludowy Zespół
Sportowy. W jego powstaniu ma swój udział ówczesny prezes Powiatowej Rady LZS
Józef Wójtowicz. Głównymi inicjatorami powstałego LZS-u byli Józef Skawiński,
Jan Płatek i Józef Oleniacz, którzy tworzą pierwszy zarząd. Funkcję prezesa
powierzono Józefowi Skawińskiemu. Drużyna piłkarska występuje w tym czasie w
klasie „C”, a reprezentowana jest przez: Józefa Skawińskiego, Józefa Oleniacza,
Jana Płatka, Władysława Grzelaka, Edwarda Żelazko, Józefa Trybulca, Leona
Płatka, Mieczysława Płatka, Józefa Kalickiego, Stanisława Różańskiego, Tadeusza
Misiaka i Józefa Stefanowicza.
Głównym
problemem drużyny- obok braku sprzętu sportowego- był brak boiska. Dzięki
dużemu zaangażowaniu miejscowej młodzieży w 1959 roku powstaje płyta piłkarska
w miejscu byłych okopów frontowych. Lata 1962-64 to pewien regres w
działalności LZS-u. Jedyną dyscypliną jest piłka nożna, a mecze rozgrywane są
bardzo nieregularnie. Widać wyraźnie brak dobrego organizatora i pewne
zniechęcenie wśród miejscowej młodzieży. Sytuacja radykalnie zmienia się w 1965
roku. Nowym prezesem wybrany zostaje Józef Kalicki, a obok niego w zarządzie
działają m.in. Mieczysław Kasprzak i Franciszek Płatek. Nowa drużyna
przystępuje do rozgrywek klasy „C”, grając w Woli Pławskiej (dotychczasowe
boisko uległo zniszczeniu) do roku 1968. Okres ten charakteryzuje się coraz
prężniejszą działalnością. Oprócz piłki nożnej powstają sekcje tenisa stołowego
i piłki siatkowej. Tenisiści grają w rozgrywkach powiatowych a siatkarze w
klasie „A”. Kolejnym rokiem przełomowym w działalności LZS-u był rok 1974. Na
czele nowo wybranego zarządu staje Marian Nowak. Braku funduszy na działalność
wielu sekcji powoduje, że zdecydowano położyć nacisk na najpopularniejszą
dyscyplinę jaką jest piłka nożna. Owocem tak postawionej sprawy jest zajęcie
przez drużynę pierwszego miejsca w klasie „C” i po barażowych meczach z Wolą
Chorzelowską upragniony awans do klasy „B”.
Rozgrywki
w klasie „B” drużyna rozpoczęła w grupie tarnobrzeskiej, gdzie występowała
przez dwa kolejne sezony. Skład zespołu w tym czasie stanowili: Karol Kapinos,
Józef Kapinos, Jerzy Kapinos, Antoni Klich, Józef Kalicki, Marian Mucha,
Ryszard Kilian, Zbigniew Hołowiński, Bogdan Skawiński, Marian Nowak, Jan Mucha,
Jan Kamiński i Jerzy Kawecki.
W
roku 1976 drużyna wywalczyła 5 miejsce w grupie tarnobrzeskiej i w wyniku zmian
organizacyjnych przydzielona zostaje do rzeszowskiej grupy klasy „B”. W tym też
roku utworzony zostaje zespół juniorów uczestniczący w rozgrywkach klasy „B”.
Pracę z młodzieżą podejmuje Czesław Krukowski, który zostaje jej trenerem. Praca
z juniorami procentuje i wielu z nich zasila później pierwszy zespół. Rytm
pracy z młodzieżą zostaje zakłócony likwidacją boiska. Drużyna boryka się z
trudnościami finansowymi. Seniorzy mecze rozgrywają w Łysakowie. W roku 1977
zostaje powołany nowy zarząd, a podjęta przez niego decyzja o zbudowaniu
zespołu opartego na zawodnikach z terenu całej gminy przynosi rezultaty.
LATA
80-te
W roku 1982 LZS Czermin jest o krok od
awansu do klasy „A”, przegrywając szansę w remisowym meczu u siebie z Maliniem.
Ten tak bliski awans ujawnia podstawowe problemy klubu: brak odpowiedniej płyty
do rozgrywania meczów na tym szczeblu. I tutaj – jak zwykle w takich
przypadkach- niezbędna staje się inicjatywa działaczy sportowych. Prezes klubu Tadeusz Czaja wraz z
Karolem Kapinosem i innymi społecznikami podejmują decyzję o budowie płyty
piłkarskiej biorą tę odpowiedzialność na swoje barki. Przedsięwzięcie nie jest
łatwe jednakże dzięki zaangażowaniu wszystkich członków LZS wraz z upragnionym
awansem do klasy „A” oddano do użytku płytę piłkarską o nawierzchni, jakiej
mogło pozazdrościć wiele klubów z
wyższych klas rozgrywkowych.Autorami awansu byli: Śpiewak Zbigniew, Czaja
Kazimierz, Mucha Jan, Karol Kapinos, Myjak Józef, Wróbel Bogusław, Wróbel Adam,
Myjak Jan, Trybulec Ryszard, Jarząbek Wiesław, Leszek Bieniek, Grzelak
Krzysztof, Grzelak Janusz, Rżany Adam, Mycha Stanisław, Kokoszka Marek, Flis
Jan, Saja Wiesłw, Bogdan Skawiński.
Mimo usilnych starań po roku zespół opuszcza klasę „A”. W roku 1984
prezesem zostaje wybrany Ryszard Trybulec, a w zespole następuje zmiana warty.
Drużyna musi okrzepną w walce, młodzież musi się podszkolić. Trudna sytuacja
finansowa i małe doświadczenie zarządu powoduje ponowne objęcie stanowiska
prezesa przez Tadeusz Czaję. Sytuacja w LZS-ie zaczyna się poprawiać, a sezon
1986/87 zespół kończy na piątym miejscu. Pojawia się też nowa grupa zawodników:
Andrzej Kapinos, Robert Jagusiak, Jan Skowron, Wiesław Czaja. Różnica zdań na
linii starzy-młodzi powoduje, że drużyna kończy sezon 1987/88 na dziewiątym
miejscu w tabeli. Jeszcze gorzej było w następnym sezonie. Młodzież nie była w
stanie zastąpić młodszych kolegów i zespól zajmując przedostatnią pozycję
został zdegradowany do klasy „C”.
LATA
90-te
W
czerwcu 1990 roku wybrano nowy zarząd, na czele którego stanął Czesław
Krukowski. Wiceprezesem został Kazimierz Czaja, skarbnikiem Grzegorz Krukowski. Ponadto w skład
zarządu weszli: Karol Kapinos, Wiesław Czaja, i Tadeusz Czaja. Na skutek zmian
organizacyjnych zespół LZS Czermin znalazł się ponownie w klasie „B”, by po
zajęciu drugiego miejsca w sezonie 1990/91 uzyskać awans do klasy „A”. Dobra
atmosfera w drużynie i przychylne stanowisko wójta Jerzego Łaza oraz radnych
Jana Myjaka i Józefa Ćwięki znalazły odbicie w postaci drużyny, która w rundzie
jesiennej sezonu 1991/92. należy do najlepszych. Skład zespołu stanowią: Paweł
Hołowiński, Marcin Marek, Krzysztof Grzelak, Jan Skowron, Janusz Grzelak,
Robert Jagusiak, Grzegorz Krukowski (kapitan drużyny), Grzegorz Boreński,
Andrzej Wolski, Wiesław Czaja, Andrzej Kapinos, Witold Płatek, Mariusz Smoleń,
Andrzej Żelazko, Jan Płatek, Dionizy Bugaj, Mirosław Kilian i Władysław
Strycharz.
Zarząd
klubu i młodzież przystępują w 1991 roku do budowy w czynie społecznym szatni.
Duże pomocy udzielił w tej materii Kazimierz Czaja, którego wsparło grono
miejscowych zapaleńców. / za
Korso 07.11.91/
LZS
Czermin zaliczany jest długo do typowych średniaków „A” klasy. Przełom
następuje w roku 1996 kiedy to na zakończenie rundy jesiennej zespół zajmuje
ostatnie miejsce w tabeli z dorobkiem 5 punktów. W przerwie zimowej podjęta
zostaje decyzja o sprowadzeniu do Czermina trenera grup młodzieżowych
mieleckiej Stali Jerzego Płanety. Po objęciu szkolenowej opieki przez Jerzego
Płanetę i pozyskaniu kilku zawodników z Wisłoki Borowa udaje utrzymać się
zespól w „A” klasie. Zespół otrzymuje nazwę LKS VICTORIA. W
klubie apetyty wyraźnie wzrastają. Fachowa praca trenera Płanety i sukcesy
drużyny przyszły szybko. Sezon 1996/97
LKS Victoria Czermin przeszła jak burza, w zasadzie nie mając godnego
rywala i w pięknym stylu uzyskała awans do okręgówki (V liga). Prezesem klubu
jest Czesław Krukowski, który od blisko 20 lat angażuje się w pracę LZS-u. Działacze dbają nie tylko o
stronę sportową klubu. Niedawno do użytku oddany został funkcjonalny pawilon
sportowy. Wykonano dookoła boiska bieżnię lekkoatletyczną oraz zmodernizowano
trybuny, mogące pomieścić ponad 1 tys. osób. Ogromny wkład w awans zespołu do V
ligi wniósł Kazimierz Czaja, który udostępnia nieodpłatnie własne autobusy na
wyjazdy drużyny, oraz zakupił sprzęt sportowy dobrej klasy i zaangażował się w
budowę oświetlenia na stadionie. A oto autorzy awansu: Paweł Hołowiński, Wiktor
Klich, Janusz Skowron, Witold Załucki, Jan Żelazko, Paweł Stachowicz, Marek
Marcin, Andrzej Gruszecki, Witold Płatek, Wojciech Stołowski, Tomasz Latos,
Grzegorz Szymuś, Grzegorz Krukowski, Wiesław Czaja, Mariusz Zych, Andrzej
Żelazko, Mariusz Smoleń, Bogusław Kluz, Dariusz Sanecki – trener Jerzy Płaneta.
Przed
przystąpieniem do rozgrywek w V lidze w sezonie 1997/98 zespół opuścił król
strzelców „A” klasy Grzegorz Szymuś, który przeszedł do Czarnych Połaniec (IV
liga), natomiast do zespołu przybyli: Tomasz Abramowicz, Marcin Jędrusiak,
Waldemar Wałęga i Tomasz Janeczek– wszyscy ze Stali Mielec oraz drugiej połowie
sezonu Janusz Marud. W pierwszym meczu w „okręgówce” zespół Victorii Czermin
podejmował spadkowicza z IV ligi Crasnovię Krasne. Mecz ten zakończył się jak
dotąd najwyższą wygraną zespołu z Czermina w całej historii występów ligowych.
Crasnovia została rozgromiona 11-1.
To był najlepszy sezon w całej dotychczasowej historii piłki nożnej w
Czerminie. Zespół Victorii zajął wysokie czwarte miejsce. (Opisy niektórych meczów)Niestety nie udało się utrzymać tak silnego składu personalnego
w następny sezonie. Odszedł trener Jerzy Płaneta wraz z zawodnikami z Mielca.
Skład uzupełnili w dużej mierze juniorzy z Czermina m.in.: Marcin Borowiec,
Paweł Borowiec, Witold Borowiec, Grzegorz Klich, Rafał Klich, Jakub Latos.
Trenerem został Andrzej Gruszecki. Skład wzmocnili ponadto Marcin Mól, Jacek
Cyganowski, Andrzej Hadam, Mirosław Bochnak. W rozgrywkach w sezonie 1998/99
zespól zajął w V lidze 12 miejsce ale został w wyniku reorganizacji rozgrywek
zdegradowany do klasy „A”.
Nastąpiła gruntowna przebudowa zespołu.
Trenerem został Grzegorz Krukowski. W zespole pozostali tylko zawodnicy z
Czermina. W pierwszy sezonie po degradacji do klasy A budowany zespół zajął 9
miejsce. W sezonie 2000/2001 Victoria uplasowała się na 3 miejscu ustępując tylko
Strażakowi Niwiska i Wisłoce Borowa. W sezonie 2001/2002 zespół zajął miejsce w
środku stawki to jest 7.